Van paardenkoets naar paard en wagen…

21 mei 2013 - Vidin, Bulgarije

Stress! Een mail uit Teheran informeert ons dat op dit moment zeer veel Iraanse visa geweigerd worden i.v.m. de verkiezingen die daar half juni gehouden worden. We krijgen de keus: of onze procedure voortzetten met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat we geen visum krijgen of onze aanvraag uitstellen tot na de verkiezingen. Geen van beide komt ons uit! (...)

 

 

 

 

 

 

 

.

Foto’s

16 Reacties

  1. Beekiepouwer:
    21 mei 2013
    op advies van nina volg ik jou avontuur, het zijn leuke verhalen joh petje af hoor
  2. Ankie Stadegaard:
    21 mei 2013
    Altijd weer een genot om je verhaal te lezen.
    Er zijn al dagen dat ik denk: "Zal er weer een reisverslag zijn van Paul", zelf mijn zus ( die jou verhalen ,die ik weer doorvertel hoor, vraagt geregeld naar je) Ik stuur vanaf nu dan ook jou verhalen weer door. Ze worden met liefde gelezen. Wauw..... leven in het nu. Een kunst. warme groet, Joop en Ankie xxx
  3. Jose:
    21 mei 2013
    Mooie samenvattingen van steeds 1 land! Jammer van Iran. Ongetwijfeld heb je er zelf ook al aan gedacht om Iran te 'overvliegen'? Of om om te rijden om de Kaspische Zee? Wellicht heb je voor dat laatste ook weer visa nodig, dus dat is dan weer niet zo'n goed idee misschien.
    Anderzijds is zo'n stopplaats misschien ook weer leuk om iets heel anders te doen: Betaald werk, vrijwilligerswerk, lesgeven in buitenlandse talen, lesgeven in je eigen vakgebied? Afijn, ook daar verzinnen jullie vast wel iets op!!
  4. Tessa:
    21 mei 2013
    Leuk om weer over je reis te lezen! Jammer dat Iran niet zo soepel gaat als van te voren gehoopt, maar dat geeft je reis zeker wel het sausje "avontuur" mee. En wellicht dat je voordat je de grens hebt bereikt nog een trouwpapiertje kunt bemachtigen om je ingang daar te versoepelen ;-)
    Na zoveel regen en tegenslag, moet er daarna wel zonneschijn komen! Wel leuk om te lezen dat jullie ondanks sommige tegenslag wel creatief blijven en gewoon doorgaan. Ik denk trouwens dat een hoop mensen er heel wat voor over hebben om een tijdje zo'n zwerversbestaan te leiden ;-)
    Succes en veel plezier in Bulgarije, leuk dat je ouders daar langskomen!
  5. Hans:
    21 mei 2013
    Dag ПАYЛ ЗYИДГEEСТ en Kathleen,

    ik ken jullie niet, maar ik geniet van jullie prachtige reisverhalen.
    JA, leven in het nu bestaat voor een deel toch uit zorgen voor morgen, zoals plakband en een pomp meenemen.

    Als IRAN geen optie is zou je via Turkije en Georgië rond de Kaspische Zee kunnen, maar dat kost wellicht net zoveel tijd als wachten.
    In ieder geval: blijf schrijven.
  6. Lonneke:
    21 mei 2013
    Ha luitjes, misschien een gekke vraag, maar: hebben jullie behalve voor het bijhouden van de leuke blog ook nog tijd om de mail te lezen? M.a.w: werkt je mailadres nog en krijg je ook nog de kans om er naar te kijken af en toe? Want dan kunnen we misschien wat avonturen van onze kant terugmailen, niet dat ik nou heel veel spectaculairs meemaak, maar ik kan me voorstellen dat het voor jullie ook leuk is wat meer van 'hier' te lezen op de lastige momenten!
  7. J van Rest:
    21 mei 2013
    Hallo Paul en Kathleen,
    Het blijft genieten. Voor jullie meestal wel; niet altijd!
    Spannend wat Iran gaat 'doen'. Houd moed!
    Groetjes Jan & Jeanne
  8. Patty&Peter:
    21 mei 2013
    We kunnen ons voorstellen dat jullie van het Iranbericht even een "hartverzakking" kregen! Gelukkig hebben ze in Hongarije en Servië heerlijke, hartversterkende drankjes (palinka en sliwowitz) die goed samengaan met de nationale dis! Het komt allemaal wel goed! Een mooie levensles inderdaad: je kunt alleen in het NU leven.
    Paul, je Blauwe Druif hangt er prachtig bij! Grtjs, Patty &Peter
  9. Victor1:
    22 mei 2013
    Paul, wat een verhaal weer.. jammer van Iran. Ik heb wel weer wat geleerd... ook daar hebben ze verkiezingen of wat er voor door gaat. Geniet van het hier en nu... (ook als het hard regent)
  10. Jasmijn Bus:
    23 mei 2013
    Grote leegte voelde ik na het uitlezen van Filosofie vd Heuvel van Ilja Leonard Pfeijffer en Gelya Bogatishcheva. Maar nu zijn er de fietsavonturen van Paul en Kathleen! En dat een jaar lang! Beeldend geschreven, Paul! Mooie inspiratie voor mijn eigen 'kleine' fietsreisje volgend jaar naar Rome. Ik volg jullie digitaal!
  11. Piet:
    23 mei 2013
    Wat een leuk reisverslag. Wij kijken er steeds naar uit en zijn ook wat jaloers. Geniet ervan tot hoors!
  12. Kim:
    23 mei 2013
    Hoi Paul, eindelijk eens de tijd om je blog te lezen! Wat mooi en herkenbaar. Ik hoop van harte dat je/jullie genieten! Wij genieten iig erg van ons nieuwe huisje ;-) Succes met alles en mogen jullie maar veel rugwind en zonnige dagen tegemoet gaan.
    Groeten Kim & Danny
    PS mocht het niet lukken met je visum voor Iran kan je altijd nog je visum in Trabzon aanvragen binnen een dag geregeld en vandaar zit je zo bij de iraanse grens.
  13. Dorothe:
    23 mei 2013
    Heerlijk om de verhalen te lezen. Ik verheug me alweer op het volgende stuk. Ben erg blij voor jullie dat de reis tot nu toe goed is verlopen. Zo'n akkefietje met Iran hoort er nu eenmaal bij.
    Succes met de beslissingen die jullie zullen moeten nemen.
    Groet, Dorothe
  14. Cees en Carla:
    25 mei 2013
    Paul,

    Toen je vertrok wist je dat de meeste campings in de landen waar je heen ging, geen kwaliteitskeurmerk krijgen.
    Als ik het goed begrijp, heb je tot nu toe iedere nacht gewoon kunnen slapen. Dus tel je zegeningen.

    Het probleem dat je op tafel legt m.b.t. Iran is ook interessant.

    Ik zou zeggen laat je niet afleiden van je route.
    De meeste mensen in Iran zijn geweldig. Er moeten verhalen zijn van mensen die op het laatste moment toch een visum kregen.
    Er reizen uiteraard heel veel mensen in die regio van het ene land naar het andere. Het is echt een "systeem" probleem. Het ligt immers in de mens om een ander te helpen. Dus ik zou doorfietsen en dan wel zien (het kost je volgens mij wel een paar dagen bij de grenspost) en je kan dan altijd nog omfietsen.

    Maar ik denk dat dat niet hoeft. Als het zo is mag je op mijn kosten een nacht een hotel nemen, als je er een vindt

    Maar hou vol en recht die gaat

    Cees
  15. Corien:
    26 mei 2013
    Dag Paul en Kathleen,

    Jullie reisverslag is prachtig om te lezen. Zeker met de comfort van dagelijks warm dak, dekens etc. Respect, bewondering en tegelijk. De reis geeft zo veel mooie verhalen en lessen denk ik. Keep on moving.

    Ik kreeg eens een mooi verhaal over de tocht naar Ithaka

    Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka
    wens dat de weg dan lang mag zijn,
    vol avonturen, vol ervaringen.
    De kyklopen en de laistrygonen,
    de woedende poseidon behoef je niet t vrezen, hen zul je niet ontmoeten op je weg wanneer je denken hoog blijft en verfijnd de emotie die je hart en lijf beroert.
    De kyklopen en de laistrygonen,
    de woedende poseidon zul je niet treffen wanneer je ze niet in eigen geest meedraagt, wanneer je geest hun niet gestalte voor je geeft.

    Wens dat de weg dan lang mag zijn
    Dat er veel zomermorgens zullen komen
    waarop je met grote vreugde en genot
    zult binnenvaren in onbekende havens,
    pleisteren in phoenicische handelssteden om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbenhoud, ook opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt, dat je de talrijke steden zult aandoen om veel, heel veel te leren van de wijzen.

    Houd Ithaka altijd in gedachten
    Daar aan te komen is je doel
    Maar overhaast je reis in geen geval
    Het is beter dat die vele jaren duurt
    zodat je als oude man pas bij het eiland het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf, zonder te hopen dat ithaka je rijkdom schenken zal.
    Ithaka gaf je de mooie reis
    Was het er niet, dan was je nooit vertrokken, verder heeft het je niets te bieden meer.
    En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
    Zo wijs geworden, met zoveel ervaringen, zul je al begrepen hebben wat Ithaka's beduiden.

    gr.
    Corien
  16. Jos Kroon:
    2 juni 2013
    Hoi Paul en Kathleen.
    Na een fietstochten van 110 km. Door het mooie Utrechtse heuvellandschap voelde ik mij al een hele Piet.
    Nu lees ik van jullie ontberingen en ervaringen en relativeer me een ongeluk.
    Ik geniet van jullie reisverhalen en heb veel respect voor jullie doorzettingsvermogen.
    Houd moed dus en geniet van de kleine en grote verrassingen die jullie onderweg meemaken.

    Groet
    Jos