Van de hemel in de hel...

23 augustus 2013 - Samarkand, Oezbekistan

Na de drie weken die we in Teheran nodig hadden voor het regelen van de visa voor de komende landen, laden we onze fietsen weer op. Aan de overkant van de weg worden we zoals gebruikelijk geïnteresseerd gade geslagen door een groep mannen. Zodra onze bagage erop zit en we wegfietsen, kijken we nog even achterom. Hun duimen (...)

 

 

 

 

 

 

 

.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

18 Reacties

  1. Joke:
    23 augustus 2013
    prachtig verhaal, prachtige foto's! Zie uit naar je toekomstige dia-avondje nieuw stijl...
  2. Marius & Joan:
    23 augustus 2013
    Hi Paul & Kathleen
    I felt as exhausted, as you two must have been, after reading your experience of Turkmenistan. What a miserable place! Thank you for telling us so clearly that it is to be avoided. And Kathleen had to unpack all her bags, your patience is to be admired, mine would not last that long.
    Once again a beautiful poem about Iran - the last line:-
    "Listen to your people, they are showing you the way"!!
    As ever, we are following your journey with interest. Good luck and travel safe! When will you have your next beer? :)
  3. Linda:
    23 augustus 2013
    Wat een vreselijke ervaring moet Turkmenistan voor jullie zijn geweest. De negatieve houding van de bevolking bereikte mij zelfs door het lezen van jullie verhaal! Het kan niet anders dan dat jullie na die ervaring in staat zijn extra te genieten van het kleinste beetje hulpvaardigheid en hartelijkheid wat jullie nu ontvangen. Wens jullie de rest van jullie trip alle goeds toe.
  4. Juliëtte Zwinkels:
    23 augustus 2013
    Hi Paul,
    Mooi verhaal. Ik moest onmiddellijk denken aan het land dat omschreven wordt in het laatste boek van Tommy Wieringa "Dit zijn de namen". Het gaat om een fictieve stad in het land Turkmenistan. Daaruit blijkt al wat een hopeloos land het is, waar iedereen alleen maar uit weg wil, of zo cynisch is geworden dat hij profiteert van de omstandigheden. Naar aanleiding van het boek had ik wat info op internet opgezocht, en het blijkt ook voor wat betreft politiek en dergelijke zo vreselijk te zijn als in het boek omschreven, en door jou ervaren. Ik sta er versteld van dat mensen zo moeten leven.

    Leuk om weer te lezen! Juliëtte
  5. J van Rest:
    23 augustus 2013
    Dag Paul en Kathleen,
    Ondanks de verschrikkingen die je in dit verhaal beschrijft, weet je toch een alleszins boeiend verslag te presenteren. We blijven gespannen uitzien naar het vervolg van de tocht en wensen jullie veel nieuwe indrukken toe.
    Jan & Jeanne
  6. Robert:
    23 augustus 2013
    Ha Paul, Kathleen
    Opnieuw een prachtig verhaal en ongelooflijk hoe totaal anders twee aan elkaar grenzende landen toch kunnen zijn. Ik weet niet of dit gedicht van eigen hand is maar ik vind het een prachtig, treffend gedicht.

    Geniet van Oezbekistan en wis Turkmenistan snel uit je gedachte.
  7. Piet en Ria Kuijpers:
    23 augustus 2013
    Dag Paul en Kathleen,

    Ik twijfel er sterk aan, of ik zo'n geduld had kunnen opbrengen bij het verkrijgen van die tickets. Het blijkt maar weer: "geduld is een schone zaak" en van groot belang.
    Heel veel plezier voor de komende tijd toegewenst,

    Ria en Piet Kuijpers
  8. Liesbeth:
    23 augustus 2013
    Amai, wat was dat allemaal. En wat een ongelooflijk geduld hebben jullie! Bewonderenswaardig! Het contrast tussen Iran en Turkmenistan is zo te lezen heeeeeel groot! Ik hoop dat de reis verder weer vlot verloopt!! Alleszins: goed gedaan allebei!! Jullie doen dat super! Dikke duim!
  9. Patty&Peter:
    23 augustus 2013
    ...en het land van Yulduz! Een grote ster uit/in Oezbekistan, ook bekend ver buiten 's lands grenzen. Beluister haar liedjes en dat nare buurland wordt een vage herinnering! Veel (fiets)plezier in Oezbekistan!
  10. Albert Taco:
    24 augustus 2013
    Hoi Paul, interessant om je verhalen te lezen, ik krijg ook zin om naar Iran te gaan en niet naar Turkmenistan. Het beste verder met jullie tocht, kijk goed uit en ik zie uit naar je volgende verhaal.
    Albert Taco
  11. Jose:
    24 augustus 2013
    Jeetje, wat ontzettend fijn dat het allemaal goed is gegaan! Mooie verhalen Paul & Kathleen, blijven schrijven en fietsen!!!
  12. Annemarie:
    25 augustus 2013
    Super dat wij regelmatig van jullie blog kennis mogen nemen.
    Ik wens jullie voor de komende tijd een grote postzak geduld.
    Veel geluk en wijsheid!
  13. Leo van Rest:
    25 augustus 2013
    Paul,
    Wij genieten van jouw verhalen, ook vinden wij het een barre onderneming, maar het gaat goed, al gaat het met strubbelingen, maar dat wist je waarschijnlijk zelf ook wel.
    Wij wensen jullie een goede verdere tocht, want er moeten nog een aantal km. gefietst worden.
    Mochten jullie eventueel nog verder willen fietsen, dan zijn jullie welkom bij onze Kees in Australie, daar is het goed toeven en zeker om tot rust te komen. Groeten van Tante Els en Ome Leo
  14. PR:
    25 augustus 2013
    Paulus! Zo zie je maar hoe fijn het is om met de juiste reisgenoot te kunnen reizen. Hulde aan K. die je behoed heeft voor een lange zit in een Turkmenistaanse darkroom die voor cel moet doorgaan. Krijg je hele andere vakantiekiekjes van, die zeker ongeschikt zijn voor een dia avond. Verder sluit ik me aan bij de rest van het forum, je bent een fijne verhalen verteller. Namens Rutger wil ik je vast uitnodigen voor een warme douche en dito maaltijd wanneer jullie in Kuala Lumpur geraken. Hij woont daar sinds een maand en hoort graag de avonturen uit eerste hand. Duurt nog even maar ach, beter te vroeg...

    Mazzel!
  15. Gisela:
    26 augustus 2013
    Hoi Paul,
    Wat een story weer zeg in Turkmenistan! En een enorm verschil met buurland Iran. Ik moest regelmatig aan jullie denken op mijn tent-met-alles-in-de-buurt-en-veilig camping in Zeeland.
    Super om jouw verhalen zo te lezen en het maakt ook hier alledaagse probleempjes heel relatief en nietig.
  16. Charlotte:
    1 september 2013
    Dag Paul en Kathleen,

    Stefanie en ik hebben jullie ontmoet in Kashan, als eerste Belgen :)
    Bedankt voor je mooie en accurate beschrijving van Iran, het is niet makkelijk een land met zoveel contradicties hier terug thuis te beschrijven maar jij slaagt er wonderwel in.
    Respect ook voor hoe jullie reizen, met open vizier en een warm hart.
    Ik blijf jullie zeker volgen, het ga jullie goed!
    Genegen groet,
    Charlotte
  17. Jan van der hoeven:
    4 september 2013
    zo beleef je nog eens wat,wat een verschillen met mensen en samen leving
  18. Cees en Carla:
    6 september 2013
    Paul. Complimenten voor het mooie verhaal


    Cees